Wat zie jij als je naar een windmolen kijkt?
Vroeger namen mijn ouders mij regelmatig mee naar een museum en speelden we daar een spel. Toen een vloek, maar nu ben ik er dankbaar voor.
We keken een paar seconden naar een kunstwerk, dan draaiden we ons om en vervolgens beschreven we wat we hadden gezien. Dit herhaalden we dan een paar keer, waarbij het de bedoeling was om iedere keer iets anders te zien. “Kijk nog eens en probeer nu eens te letten op het licht,” fluisterde mijn moeder dan.
Na mijn eerste paar weken bij Windunie overkomt me nu hetzelfde als ik een windturbine zie. Zo zag ik laatst, in de buurt van Alkmaar, een paar Enercon-windturbines langs de weg staan. Ik werd altijd al vrolijk van dit type molens omdat ze door hun eivormige gondel op hele grote speelgoedmolentjes lijken. Bij het passeren van de eerste molen zag ik ook de mensen en uren die er nodig zijn geweest om ze draaiend te krijgen. Zoals inspraakavonden, inzet van mensen met verschillende disciplines, kennis en kunde, GIS-kaarten, onderstations, vogeldetectiesystemen en business cases.
Kort daarna passeerde ik weer een molen. Nu zag ik ook de onbalans markt, intermittency, curtailment, oliewaardes, SDE-subsidies en de samenwerking tussen gemeente, grondeigenaren en de lokale bevolking.
Allemaal onderwerpen die inmiddels in mijn perspectief vallen. Maar ik weet ook dat er andere perspectieven zijn op een windmolen, zoals geluidshinder, slagschaduw, grote multinationals, horizonvervuiling, klimaatactivisme, blokkades op de A12 etcetera.
We zien wat we willen zien. Dat is hartstikke menselijk. Maar in een land met beperkte ruimte is het wel nodig dat we de gesprekken voeren over deze perspectieven, over wát we zien en wat we wíllen zien. Ik hoop dat we, met elkaar, dan nog eens kijken en een verhaal zien van een plat land dat door de eeuwen heen de wind gebruikt heeft. Om land te maken, handel te drijven over water en nu om schone energie op te wekken, werkgelegenheid te creëren en met de durf om voorop te lopen in een mondiale uitdaging.
Daniel Derksen, projectondersteuner